Perikelen rondom een stuk land.

Maandag, 16 november 2015

Als we vanmorgen aan het ontbijt zitten, komt Peter het restaurant binnenlopen. Hij wil vandaag graag met ons naar een drietal stukken land gaan kijken, die waarschijnlijk geschikt zijn voor de bouw van de school. Edwin zal ons vergezellen, hij is op de hoogte en spreekt de lokale taal. Het land is niet goedkoop weet Peter te vertellen; de prijzen variëren tussen de 50 miljoen U$ ( 15000 euro) en de 1 biljoen U$ (30000 euro). We spreken af, dat we Peter om 10.00 uur komen ophalen op school. Als we Edwin onderweg naar school van de kostprijzen vertellen, is hij niet blij. De gemeenschap heeft waarschijnlijk ons verhaal niet begrepen; zij zorgen voor de grond, en wij zorgen dat er een school gebouwd gaat worden. Maar er zijn mensen  in de gemeenschap, die nu denken hun slaatje te kunnen slaan, door de Mzungu flink wat geld af te troggelen. Als Peter instapt, gaat Edwin gelijk het gesprek met Peter aan. Hij is niet blij met de gang van zaken, en vertelt Peter nogmaals, dat wij geen investeerders zijn, maar de gemeenschap willen helpen. De gemeenschap moet voor een stuk grond zorgen ( en dat is er waarschijnlijk genoeg), zodat ook de verantwoording bij de gemeenschap ligt. Nu probeert iemand binnen de kortste keren rijk te worden door een stuk land te verkopen aan een buitenlander. Edwin drukt Peter nogmaals op het hart om een hartig woordje met de gemeenschap te gaan spreken. Het is hun keus, of er een school komt of niet. Het eerste stuk land waar we gaan kijken ligt naast de bar van het dorp. Dit lijkt ons geen geschikte locatie om een school te bouwen. Edwin is het volkomen met ons eens en Peter geeft toe dat het niet zo geschikt is. Het tweede stuk land ligt verderop, iets buiten  het dorp. Het ligt op een steile helling en voordat daar een school gebouwd kan worden, zal er eerst een hoop werk verricht moeten worden om het land vlak te krijgen. Ook dit stuk land wordt afgekeurd. Naar het derde stuk land gaan we niet eens meer kijken, dit is veel te duur, dus heeft het geen zin om hier energie in te steken. We geven Peter de tip om ook nog eens met het kerkbestuur te gaan praten. Naast de kerk ligt een geschikt stuk land om een school te bouwen. Daar wordt nu weliswaar maïs verbouwd, maar dat zou misschien ook elders kunnen. Misschien wel op de plek waar nu de bouw is gestopt van de klaslokalen. Maar de kerk is niet zo welwillend, en vindt het allang best, dat de gemeenschap de kerk opknapt. Als tegenprestatie mag de gemeenschap doordeweeks de kerk als school gebruiken. Maar ook deze afspraak staat niet op papier, en moet de gemeenschap er maar vanuit gaan dat deze afspraak voor onbepaalde tijd is. We hebben  het idee dat Peter in tweestrijd zit. Hij is namelijk ook lid van het kerkbestuur, en hij wil het bestuur niet afvallen. Maar tegelijkertijd is hij ook directeur van de school en heeft hij ook daar zijn verantwoordelijkheden. We vertellen Peter dat wat we beloofd hebben ook waar willen maken, maar dat kan niet zonder zijn hulp. De gemeenschap zorgt voor het stuk grond, dan doen wij de rest.

We worden steeds wijzer, en we weten, dat we nog een lange weg te gaan hebben voordat de school uiteindelijk gebouwd gaat worden. Maar die school, die komt er!

Ruud en Rees